Osiedla Werkbundu powstałe w latach 1927-1932 w Stuttgarcie, Brnie, Wrocławiu, Zurychu, Wiedniu i Pradze wywarły znaczący wpływ na rozwój architektury XX wieku. Są one dziedzictwem kulturowym niezwykłej rangi i do dzisiaj przedmiotem naukowych analiz i rozważań, a także celem odwiedzin gości z wielu krajów.

Osiedla Werkbundu stanowią jako całość wyjątkowe świadectwo wspólnych korzeni nowoczesnej architektury i jej rozwoju w Europie. Unaoczniają one powiązania europejskiej awangardy, funkcjonujące ponad granicami państwowymi – powiązania biograficzne, kulturowe i w dziedzinie teorii architektury.

Historia osiedli Werkbundu w sposób przykładowy odzwierciedla polityczno-społeczne nurty i kryzysy Europy XX wieku: demokratyczny przełom po pierwszej wojnie światowej, następnie prześladowanie awangardy reprezentującej międzynarodowe trendy przez nacjonalistyczne i rasistowskie reżimy, rozłam pomiędzy wschodem i zachodem po drugiej wojnie światowej.

Po upadku żelaznej kurtyny osiedla Werkbundu nawiązały kontakt i połączyły się poprzez stworzenie międzynarodowej sieci współpracy. Celem jest ochrona i zachowanie osiedli poprzez wymianę doświadczeń, a w szczególności przekazanie młodemu pokoleniu wiedzy o znaczeniu i historii architektury modernizmu jako wspólnego dorobku Europy.